Srebrne krzesło (oryg. The Silver Chair) - czwarty tom z cyklu Opowieści z Narnii brytyjskiego pisarza C.S. Lewisa opublikowany w 1953.
Pewnego dnia Eustachy Scrubb i jego szkolna koleżanka Julia Pole, zostają wezwani przez Aslana do magicznej krainy Narnii z misją odnalezienia zaginionego od dziesięciu lat, królewicza Narnii - Riliana. Jest on synem Kaspiana X, z którym zaprzyjaźnił się Eustachym podczas podróży "Wędrowca do Świtu" na koniec świata. Dzieci podejmują się zadania i wraz z błotowijem, Błotosmętkiem (dziwne stworzenie z Narnii- wysokie, bardzo chude o ziemistej skórze i błonach między palcami) próbują go odnaleźć. Po wielu dniach wędrówki dochodzą do Starożytnego Miasta Olbrzymów i odnajdują Riliana w podziemnym królestwie złej czarownicy. Rzuciła ona na niego urok, który działa w następujący sposób: Rilian nie pamięta swej przeszłości i ślepo ufa czarownicy będąc powolnym narzędziem w jej ręku - czarownica pragnie zaatakować jeden z krajów Nadziemia (chodzi prawdopodobnie o Narnię)."Musicie zrozumieć, drodzy przyjaciele, że nie wiem o sobie nic, nie wiem kim jestem i skąd przybyłem do Ciemnego Świata". (C. S. Lewis "Srebrne krzesło", Media Rodzina of Poznań 1997, S.154). Tylko przez jedną godzinę w nocy Rilian jest świadom tego kim jest i, że jest więźniem czarownicy. Ażeby podczas ataku szału nie zdołał uciec przywiązany jest do srebrnego krzesła. W końcu dzieci odczarowują księcia, (wypowiada on imię Aslana, zostaje przez dzieci uwolniony i niszczy przeklęte srebrne krzesło) zabijają złą czarownicę i wracają na dwór Króla Kaspiana X, który umiera. Ostatnią osobą, którą zobaczył przed śmiercią był jego syn. Rilian został królem Narnii, a dzieci wróciły do swoich domów.